wyniosłość

wyniosłość
wyniosłość I {{/stl_13}}{{stl_8}}rz. ż IVa, DCMc. wyniosłośćści, blm {{/stl_8}}{{stl_7}}'bycie wyniosłym; pycha, duma, hardość, nieprzystępność': {{/stl_7}}{{stl_10}}Chłodna wyniosłość. Zwracać się do kogoś, przyjąć kogoś z wyniosłością. {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}\ {{stl_20}}
{{/stl_20}}wyniosłość II {{/stl_13}}{{stl_8}}rz. ż IVa, lm M. wyniosłośćści {{/stl_8}}{{stl_7}}'teren górujący nad otaczającym go obszarem; wzgórze, wzniesienie': {{/stl_7}}{{stl_10}}Zmęczeni kolarze mieli trudności z pokonaniem ostatniej wyniosłości przed metą. {{/stl_10}}

Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Look at other dictionaries:

  • wyniosłość — ż V, DCMs. wyniosłośćści 1. lm MD. wyniosłośćści «teren, miejsce wyższe od poziomu otoczenia; wzniesienie, wyżyna, wzgórze» Wykorzystywać w projekcie wyniosłość terenu. 2. blm «wyniosły sposób zachowania się; pycha, duma» Wyraz wyniosłości na… …   Słownik języka polskiego

  • Geomorphologische Einteilung Polens — Karte der physisch geographischen Polens (von Mega bis Mesoregionen) …   Deutsch Wikipedia

  • dumny — żart. Dumny i blady «o kimś okazującym wyniosłość, lekceważenie, dumę nieadekwatną do sytuacji»: Chodził taki dumny i blady, a właściwie nic w tej sprawie nie zrobił (...). Roz bezp 1997. Dumny jak paw zob. paw 1 …   Słownik frazeologiczny

  • arystokratyzm — m IV, D. u, Ms. arystokratyzmzmie, blm «pochodzenie z rodu arystokratycznego, należenie do arystokracji» Arystokratyzm rodu. przen. «elitarność, ekskluzywność; wyniosłość» Arystokratyzm intelektualny, duchowy. ‹z gr.› …   Słownik języka polskiego

  • brodawka — ż IV, CMs. brodawkawce; lm D. brodawkawek 1. «wyniosłość tkanki łącznej, pokryta nabłonkiem, występująca na powierzchni ciała, błon śluzowych lub wewnątrz narządu czy tkanki» Brodawki językowe, sutkowe. 2. bot. «gruczołowate, kuliste wzniesienie… …   Słownik języka polskiego

  • buta — ż IV, CMs. bucie, blm «zbytnia pewność siebie, hardość, pycha, wyniosłość» Pełen buty. Utracić butę. Urosnąć w butę …   Słownik języka polskiego

  • duma — ż IV, CMs. dumamie 1. blm «poczucie osobistej godności, wartości własnej, własnego środowiska; ambicja; także nieraz zbyt wygórowane pojęcie o sobie, nieprzystępność, wyniosłość, pycha» Szlachetna, niepohamowana, obrażona duma. Duma rozpiera,… …   Słownik języka polskiego

  • góra — ż IV, CMs. górze; lm D. gór 1. «w naukowej terminologii: wyniosłość skorupy ziemskiej powstała w wyniku działalności górotwórczej, wulkanicznej i procesów denudacyjnych; potocznie: każde większe wzniesienie terenu, odcinające się od niżej… …   Słownik języka polskiego

  • hardość — ż V, DCMs. hardośćści, blm «wyniosłość, buta, duma, pycha; zuchwałość» …   Słownik języka polskiego

  • kępa — ż IV, CMs. kępapie; lm D. kęp 1. «skupisko drzew, krzewów, kwiatów» Kępa wierzb. Kępa kaczeńców, wrzosu. 2. «mała wyniosłość w podmokłym, bagnistym terenie lub wysepka na jeziorze lub rzece porosła krzewami i drzewami» …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”